ofogheghtesadonline.ir

۱۵ مهر ۱۴۰۳ -
Loading...
یکشنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۳

نشست حوزه علمیه خواهران گلستان با حضور کارکنان این استان همزمان با آغاز ماه محرم برگزار شد

مدیر حوزه علمیه خواهران گلستان گفت: اگر می خواهیم یاری کننده امام حسین و امام مهدی(علیهما‌السلام) در این زمان باشیم، بهترین عمل زنده نگاه داشتن یاد آن دو امام بزرگوار در همه جا با بیان زندگی و رفتار و هدف ها و فضایل آن بزرگواران است.

به گزارش افق‌اقتصاد آنلاین گلستان به نقل از روابط عمومی حوزه‌ علمیه خواهران گلستان، همزمان با آغاز ایام سوگواری سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(علیه‌السلام) نشستی با حضور کارکنان این استان برگزار شد.

در این نشست، خانم سیده نفیسه حسینی واعظ با بیان اینکه تنها وجود مقدس حضرت مهدی(عج) شایسته عنوان «منتقم حسین(ع)» است، بیان کرد: در دعای شریف ندبه، این عبارت را با آرزوی تمام و از صمیم دل و جان بر زبان جاری می کنیم که: «أین الطالب بدم المقتول بکربلاء» و این موضوع نیز از جمله مطالبی است که در احادیث قدسی مورد اشاره واقع شده است.

وی گفت: از میان اهل بیت(علیهم‌السلام)، این گوهرهای ناب هستی؛ امام حسین(علیه‌السلام) و امام عصر(عجل‌الله) درخشش بیشتری دارند، یکی با نگاه سرخ خویش فداکاری، از جان گذشتن برای دین و پایداری را به ما می آموزد و دیگری نگاه امید به آینده، در انتظار عدالت، به دنبال راستی و زیبایی بودن را به ما نوید می دهد و این دو امام گرانمایه، پیوندهای ناگسستنی با هم دارند.

مدیر حوزه علمیه خواهران گلستان خاطرنشان کرد: امام مهدی(عجل‌الله) در خَلق و خُلق شبیه جدش امام حسین(علیه‌السلام) است؛ او مانند جدش امام حسین(علیه‌السلام) دارای علم، قدرت، شجاعت، سازش ناپذیری و بیعت نکردن با ظالمان بوده و به دنبال برپایی حق و عدالت در سراسر جهان است.

خانم حسینی واعظ، یاری کردن را به یاری قلبی و زبانی و عملی تقسیم کرد و توضیح داد: یاری قلبی یعنی ما در دل خواهان یاری امام حسین(علیه‌السلام) باشیم و بگوییم اگر ما آن زمان حاضر بودیم آن امام غریب را یاری می کردیم. امام رضا(علیه‌السلام) به ابن شعیب می فرماید: «ای فرزند شبیب اگر خوشحال می شوی ثواب کسانی را که در راه امام حسین(علیه‌السلام) به شهادت رسیده اند را ببری هر وقت او را یاد کردی بگو «یا لیتنی کنت معهم فافوز فوزاً عظیما».

وی در تشریح یاری قلبی بیان کرد: یاری قلبی با شناخت امامان(علیهم‌السلام) و جایگاه آنان حاصل می‌شود و بعد از شناخت صحیح، ولی بودن‌شان را مورد تصدیق و پذیرش قرار می‌دهیم اما شناخت قلبی به محبت قلبی منتهی می‌شود و به دنبال محبت و علاقه یاری قلبی به وجود می آید.

استاد حوزه یاری زبانی را اینگونه تشریح کرد: این نوع یاری، مرحله بالاتری از یاری قلبی است، یعنی انسان آن چه را در دل به آن عقیده دارد بر زبان جاری کند و بوسیله زبان، عقیده قلبی خود را بیان کند؛ می توان با برپایی مجالس یاد اهل بیت(علیهم‌السلام) در میلادها و شهادت‌ها و در روزهایی که منسوب به آنان است و با خواندن زیارت ها و دعاهای منسوب به آنان به یاری زبانی آنان برخیزیم.

خانم حسینی واعظ یاری عملی را کاملترین یاری خواند و افزود: یاری عملی زمانی حاصل می شود که انسان بعد از یاری قلبی و زبانی، با رفتار خویش در عمل، امام خود را یاری رساند؛ اگر انسان با کردار خویش، خود را در مسیر بندگی پروردگار متعال قرار دهد و با رفتار خود دیگران را به این مسیر هدایت کند، به بهترین صورت امام حسین و امام عصر(علیهماالسلام) را یاری کرده است.

وی ادامه داد: اگر می خواهیم یاری کننده امام حسین و امام مهدی(علیهما‌السلام) در این زمان باشیم، بهترین عمل زنده نگاه داشتن یاد آن دو امام بزرگوار در همه جا با بیان زندگی و رفتار و هدف ها و فضایل آن بزرگواران است.

استاد حوزه در پاسخ به این سؤال که «آیا یاری امام عصر(عج) که خود مظهر قدرتِ خداوند و مظهر سیطره و چیرگی خدای جبار است، از طرف ما بندگانِ ضعیف امکان پذیر است؟» توضیح داد: خداوند در قرآن کریم فرموده است: «إن تنصروا الله ینصرکم و یثبّت أقدامکم»؛ اگر کسی بخواهد خدا را یاری کند تا مشمول عنایات پروردگار و امدادهای غیبی او واقع شود، باید اولیای او را یاری کند و بدیهی است که سر سلسله اولیای الهی و محبوب ترین افراد در درگاه ربوبی، پیامبر خدا(ص) و اهل بیت(علیهم‌السلام) او هستند.

خانم حسینی واعظ اضافه کرد: آن بزرگواران سرچشمه همه برکات و واسطه همه فیوضاتِ الهی هستند و آنچه از طرف پروردگار به بندگانش احسان می‌شود، به خاطر آن بزرگواران است؛ امام زمان(عج) که واسطه میان خدا و خلق می باشد، به برکت وجود نازنین‌شان به همه موجودات روزی داده می شود و به وجود شریف ایشان، زمین و آسمان پایدار مانده است.

وی نسبت به شکرگزاری در مقابل تمام الطاف و عنایات حضرت ولی عصر(عج) تاکید کرد و گفت: کمترین مرتبه شکر آن است که نعمت های ولیّ خود را در راه مخالفت با او به کار نبریم و موجباتِ خشنودی‌شان را فراهم آوریم و او را به هر شکل ممکن یاری دهیم که این خود یاریِ خداست و همان چیزی است که خداوند در برابر آن، وعده نصرت به بندگانش را داده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آخرین مطالب